อำนาจหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตำบลบุฤาษี
อำนาจหน้าที่ตามพระราชบัญญัติสภาตําบลและองค์การบริหารส่วนตําบล พ.ศ. 2537 แก้ไข เพิ่มเติม (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2562 1. พัฒนาตําบลทั้งในด้านเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม (มาตรา 66) 2. หน้าที่ต้องทําตามมาตรา 67 ดังนี้ (1) จัดให้มีและบํารุงรักษาทางน้ําและทางบก (2) รักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อย การดูแลการจราจร และส่งเสริมสนับสนุน หน่วยงานอื่น ในการปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าว (3) รักษาความสะอาดของถนน ทางน้ํา ทางเดิน และที่สาธารณะ รวมทั้งกําจัดมูลฝอยและ สิ่งปฏิกูล (4) ป้องกันโรคและระงับโรคติดต่อ (5) ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย (6) จัดการ ส่งเสริม และสนับสนุนการจัดการการศึกษา ศาสนา วัฒนธรรม และการฝึกอบรม ให้แก่ประชาชน รวมทั้งการจัดการหรือสนับสนุนการดูแลและพัฒนาเด็กเล็กตามแนวทางที่เสนอแนะจาก กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา (7) ส่งเสริมการพัฒนาสตรี เด็ก เยาวชน ผู้สูงอายุ และผู้พิการ (8) คุ้มครอง ดูแล และบํารุงรักษาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (9) บํารุงรักษาศิลปะ จารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น (10) ปฏิบัติหน้าที่อื่นตามที่ทางราชการมอบหมาย 3. หน้าที่ที่อาจทํา ตามมาตรา 68 ดังนี้ (1) ให้มีน้ําเพื่อการอุปโภค บริโภค และการเกษตร (2) ให้มีและบํารุงการไฟฟ้าหรือแสงสวางโดยวิธีอื่น (3) ให้มีและบํารุงรักษาทางระบายน้ํา (4) ให้มีและบํารุงสถานที่ประชุม การกีฬา และการพักผ่อนหย่อนใจและสวนสาธารณะ (5) ให้มีและส่งเสริมกลุ่มเกษตรกรและกิจการสหกรณ์ (6) ส่งเสริมให้มีอุตสาหกรรมในครัวเรือน (7) บํารุงและส่งเสริมการประกอบอาชีพของราษฎร (8) การคุ้มครองดูแลและรักษาทรัพย์สินอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน (9) หาผลประโยชน์จากทรัพย์สินขององค์การบริหารส่วนตําบล (10) ให้มีตลาด ท่าเทียบเรือ และท่าข้าม (11) กิจการเกี่ยวกับการพาณิชย์ (12) การท่องเที่ยว (13) การผังเมือง
อํานาจหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตําบลตามที่ได้กล่าวมาข้างต้นนั้น ไม่เป็นการตัดอํานาจหน้าที่ ของกระทรวง ทบวง กรม หรือองค์การหรือหน่วยงานของรัฐในอันที่จะดําเนินกิจการใดๆ เพื่อประโยชน์ของ ประชาชนในตําบลแต่ต้องแจ้งให้องค์การบริหารส่วนตําบลทราบล่วงหน้าตามสมควร ในกรณีนี้หากองค์การ บริหารส่วนตําบลมีความเห็นเกี่ยวกับการดําเนินกิจการดังกล่าว ให้กระทรวง ทบวง กรม หรือองค์การ หรือ หน่วยงานของรัฐ นําความเห็นขององค์การบริหารส่วนตําบลไปประกอบการพิจารณาดําเนินกิจการนั้นด้วย (มาตรา 69) การปฏิบัติงานตามอํานาจหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตําบลต้องเป็นไปเพื่อประโยชน์สุขของ ประชาชน โดยใช้วิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี และให้คํานึงถึงการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทํา แผนพัฒนาองค์การบริหารส่วนตําบล การจัดทํางบประมาณ การจัดซื้อจัดจ้าง การตรวจสอบ การประเมินผล การปฏิบัติงาน และการเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร (มาตรา 69/1) องค์การบริหารส่วนตําบลอาจออกข้อบัญญัติองค์การบริหารส่วนตําบล เพื่อใช้บังคับในเขตองค์การ บริหารส่วนตําบลได้เท่าที่ไม่ขัดต่อกฎหมายหรืออํานาจหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตําบล ในการนี้จะกําหนด ค่าธรรมเนียมที่จะเรียกเก็บและกําหนดโทษปรับผู้ฝ่าฝืนด้วยก็ได้ แต่มิให้กําหนดโทษปรับเกินหนึ่งพันบาท เว้นแต่จะมีกฎหมายบัญญัติไว้เป็นอย่างอื่น (มาตรา 71) การบริหารงานบุคคลขององค์การบริหารส่วนตําบลมีการจัดแบ่งการบริหารงานออกเป็นสํานักหรือ กองตามที่องค์การบริหารส่วนตําบลได้ตั้งขึ้น โดยมีพนักงานส่วนตําบลเป็นเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงาน และองค์การ บริหารส่วนตําบลสามารถขอให้ข้าราชการ พนักงาน หรือลูกจ้างของหน่วยราชการ หน่วยงานของรัฐ รัฐวิสาหกิจ หรือหน่วยการบริหาร ราชการส่วนท้องถิ่น ไปดํารงตําแหน่งหรือปฏิบัติงานขององค์การบริหาร ส่วนตําบลชั่วคราวได้โดยไม่ขาดจากต้นสังกัดเดิม โดยให้ผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นผู้มีอํานาจอนุญาตได้ตามความ จําเป็น และในกรณีที่เป็นข้าราชการซึ่งไม่อยู่ในอํานาจของผู้ว่าราชการจังหวัด ให้กระทรวงมหาดไทยทําความ ตกลงกับหน่วยงานต้นสังกัดก่อนแต่งตั้ง (มาตรา 72) นอกจากนั้นองค์การบริหารส่วนตําบลอาจทํากิจการนอกเขตองค์การบริหารส่วนตําบลหรือร่วมกับ สภาตําบลองค์การบริหารส่วนตําบล องค์การบริหารส่วนจังหวัด หรือหน่วยการบริหารราชการส่วนท้องถิ่นอื่น เพื่อกระทํากิจการร่วมกันได้ ทั้งนี้ เมื่อได้รับความยินยอมจากสภาตําบลองค์การบริหารส่วนตําบล องค์การ บริหารส่วนจังหวัด หรือหน่วยการบริหารราชการส่วนท้องถิ่นที่เกี่ยวข้อง และกิจการนั้นเป็นกิจก าร ที่จําเป็นต้องทําและเป็นการเกี่ยวเนื่องกับกิจการที่อยู่ในอํานาจหน้าที่ของตน (มาตรา 73) อํานาจหน้าที่ตามแผนกระจายอํานาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ด้วยแผนการกระจายอํานาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๑ และ แผนปฏิบัติการกําหนดขั้นตอนการกระจายอํานาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (ฉบับที่ ๒) กําหนดให้ ดําเนินการถ่ายโอนภารกิจการคุ้มครองผู้บริโภคให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พระราชบัญญัติกกําหนด แผนและขั้นตอนการกระจายอํานาจให้แก่องค์กรปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2542 กําหนดให้องค์การบริหารส่วน ตําบลมีอํานาจและหน้าที่ในการจัดระบบการบริการสาธารณะเพื่อประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นของ ตนเองตามมาตรา 16 ดังนี้ 1. การจัดทําแผนพัฒนาท้องถิ่นของตนเอง 2. การจัดให้มี และบํารุงรักษาทางบกทางน้ํา และทางระบายน้ํา 3. การจัดให้มีและควบคุมตลาด ท่าเทียบเรือ ท่าข้าม และที่จอดรถ 4. การสาธารณูปโภค และการก่อสร้างอื่นๆ 5. การสาธารณูปการ 6. การส่งเสริม การฝึก และการประกอบอาชีพ
7. คุ้มครอง ดูแล และบํารุงรักษาทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม 8. การส่งเสริมการท่องเที่ยว 9. การจัดการศึกษา 10. การสังคมสงเคราะห์ และการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็ก สตรี คนชรา และผู้ด้อยโอกาส 11. การบํารุงรักษาศิลปะ จารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น 12. การปรับปรุงแหล่งชุมชนแออัด และการจัดการเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย 13. การจัดให้มี และบํารุงรักษาสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ 14. การส่งเสริมกีฬา 15. การส่งเสริมประชาธิปไตย ความเสมอภาค และสิทธิเสรีภาพของประชาชน 16. ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของราษฎรในการพัฒนาท้องถิ่น 17. การรักษาความสะอาด และความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง 18. การกําจัดมูลฝอย สิ่งปฏิกูล และน้ําเสีย 19. การสาธารณสุข การอนามัยครอบครัว และการรักษาพยาบาล 20. การจัดให้มี และควบคุมสุสาน และฌาปนสถาน 21. การควบคุมการเลี้ยงสัตว์ 22. การจัดให้มี และควบคุมการฆ่าสัตว์ 23. การรักษาความปลอดภัย ความเป็นระเบียบเรียบร้อย และการอนามัย โรงมหรสพ และ สาธารณสถาน อื่นๆ 24. การจัดการ การบํารุงรักษา และการใช้ประโยชน์จากป่าไม้ ที่ดิน ทรัพยากรธรรมชาติและ สิ่งแวดล้อม 25. การผังเมือง 26. การขนส่ง และการวิศวกรรมจราจร 27. การดูแลรักษาที่สาธารณะ 28. การควบคุมอาคาร 29. การป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย 30. การรักษาความสงบเรียบร้อย การส่งเสริมและสนับสนุนการป้องกันและรักษาความปลอดภัย ในชีวิตและทรัพย์สิน 31. กิจอื่นใดที่เป็นผลประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นตามที่คณะกรรมการประกาศกําหนด |